Roman Olur Yazsam Seni

Roman olur yazsam seni

Şu semada yıldız gibi

Gözlerin gözlerime renktir benim

Aynı kefen sarsın bizi

Roman olur yazsam bizi

Taşıyo' bak defterlerim

Ellerin ellerime değsin benim

Aynı gece sarsın bizi

Kafamdaki sesler beni yorar hepten

İçimde bi' şeyler, boğulurum yekten

İnandığın herkesin gidişini seyret

Bana sen kal, kimse mühim değil

İhaneti sevmem vedalara küsken

Karışırım rüzgâra, tüm âlemi gez gel

Ruhum sana bağlı, uçurumda bazen

Ama bazen ben de benden kopar gibiyim

Kendimden hâlâ

Seni kalbinden saran kişiyim

Aşkımdan mübalağam

"Yüce dağları aş" de, uçar gelirim

Kendimden hâlâ

Seni kalbinden saran kişiyim

Aşkımdan mübalağam

"Yüce dağları aş" de, uçar gelirim

Yine dökülüyo' deftere sitem

Biraz fazla içtim, kızma, şiirim, hediyem sana

Yârim, saçlarına cenneti sürer

Ben de nasibimin kokusuna mest olurum sen diye

Öyle gözleri var, keskin bi' bıçak

Bende bi' çok yara birikti de, kan akmadı daha

Bi' cihan gezdim ama görmedi şu gözlerim

Senden özelini, hem de güzelini

Roman olur yazsam seni

Baş ucuna koysan beni

Güneşin doğuşunu izler gibi

Karanlığa sorsan beni

Acı bizi bekler, acı bizi besler

Beyazını boyama, siyahıma renk ver

Bu gecede yek gel, dileğim hep sev

Bana sen kal, kimse mühim değil

İhanete gelmem ben bana küsken

Karışırım rüzgâra, tüm âlemi gez gel

Ruhum sana bağlı, uçurumda bazen

Ama bazen ben de benden kopar gibiyim

Kendimden hâlâ

Seni kalbinden saran kişiyim

Aşkımdan mübalağam

"Yüce dağları aş" de, uçar gelirim

Kendimden hâlâ

Seni kalbinden saran kişiyim

Aşkımdan mübalağam

"Yüce dağları aş" de, uçar gelirim